Błądziłam samotnie po lesie pewnej nocy
Prowadzona przez dziwna muzykę
Podążałam za blaskiem migoczącego światła
Które zdawało się oddalać gdy się zbliżałam

Las był przepełniony zapachem wiosny,
Ale zima była łatwo wyczuwalna
Księżyc świecił jasno i nietoperz przywołał
mnie gestem skrzydła mówiąc:

„Zapuszczając się w las zajdziesz
bajeczny bankiet , wróżek bal
Jeśli zamkniesz oczy i otworzysz umysł
Zasłona zniknie i zobaczysz to wszystko”

Chodź i zabaw się jak dzikie wróżki się bawią,
W magicznym kręgu, pierścieniu wróżek
Nie będziesz chciała odejść i zostaniesz na zawsze
Gdzie wizje są jasne jak wiosna

Chodź i zatańcz dziki taniec wróżek,
Kręć się kole szybkim jak światło
Gdy już zaczniesz zapadniesz w trans
I świat się zestarzeje w jedna noc

Kiedy zamknęłam oczy przed migoczącym światłem
Wszystkie wspomnienia zblakły i mogłam ujrzeć
 krąg czerwieni i bieli
I bezlik wróżek otaczających mnie

Poza przestrzenią i poza czasem
Wróżki latały na skrzydłach z jedwabiu
Z nieznana przyjemnością do wyniosłej muzyki
Wróżki tańczyły, i tańczyłam też ja

„Ci co szukają na pewno nas znajda
Widząc ślad jaki zostawiamy
Jedni osłupiali, inni osłupiali,
Niektórzy są odważni, niektórzy przerażeni
Jesteśmy miłe czy złośliwe?
Nektar jest zatruty czy smakowity?
To, moja słodka, odkryjesz
Wróżka wróg, czy może kochanka”

Jeśli zdarzy ci się przejść kiedy księżyc jest jasny
A zasłony będą cienkie, znajdziesz mnie tam...
 

​